Waarderen is een tijdintensief proces met een duidelijk doel voor ogen. Afhankelijk van de aanleiding of vraagstelling, waarderen we op niveau van object, deelcollectie of collectie. In het geval van een (artistieke) nalatenschap kan je dit doen op het geheel of op de verschillende componenten, zoals op het archief en oeuvre van de kunstenaar, op enkele kunstwerken of archiefstukken. Een waardering zorgt ervoor dat je weloverwogen keuzes en beslissingen kan maken en creëert op die manier een draagvlak voor behoud en beheer.
Verder biedt een waardering de mogelijkheid om prioriteiten vast te leggen via een risicoanalyse. Binnen deze analyse ga je, naast het achterhalen van de waarden, ook kijken naar de materiële toestand van een (artistieke) nalatenschap. Vragen als ‘Wat zijn de bewaaromstandigheden van de nalatenschap?’, ‘Is de nalatenschap qua preservatie direct bedreigd?’, ‘Is het archief en oeuvre beschadigd?’ en ‘Is de nalatenschap volledig?’ komen hierbij aan bod. Aan de hand van de resultaten van het risicoanalyse is het mogelijk om in eerste instanties dringende beslissingen te ondernemen, die bedreigingen en schadefactoren beperken of vermijden.
Er bestaan verschillende waarderingstools die gebruikt kunnen worden voor een waarderingstraject. Op de website van FARO, het Vlaams steunpunt voor cultureel erfgoed, vind je een overzicht van deze modellen uit de Vlaamse en internationale erfgoed- en museumsector. CKV werkte een waarderingskader uit voor kunstarchieven, waarin verder gebouwd werd op de bestaande tools. Het waarderingsgrid is een instrument waarmee we kunstarchieven voorzien van een objectiverend beoordelingskader. Het stelt ons in staat om vragen en projecten, zoals duurzaam archiefzorg, (publiek)ontsluiting en bewaring onderbouwd te kunnen aanvatten.